کارگردان های نام آشنا معمولا فیلم هایی دارند که نظرات ضد و نقیض زیادی دارد. ماجرای رومن پولانسکی و نقد فیلم Bitter moon هم همینطور است. فیلمی که عده ای آن را بسیار ساختار شکنانه و واقعی میدانند، در نظر عده ای دیگر اثری پر از صحنه‌های جنسی و خالی از هنر است. امیدواریم بررسی نکات مثبت و منفی این فیلم بتواند به شما در یک جهت گیری درست در مورد این فیلم کمک کند. با ما همراه باشید.
فهرست مطالب
داستان فیلم Bitter moon
این قسمت از مقاله داستان فیلم را اسپویل خواهد کرد. اگر این فیلم را ندیده اید توصیه میکنیم از این قسمت عبور کنید و نقد فیلم را بخوانید!
داستان فیلم ماه تلخ از یک کشتی آغاز میشود. جایی که یک همسر ویلچر نشین با یک فرد غریبه هم کلام میشود و داستان زندگی خود را بیان میکند. غریبه میخواهد دور شود اما انگار زمین گیر شده است. داستان این ویلچر نشین به نظرش جذاب است. شاید آنقدری به داستان علاقمند شده است که ترجیح میدهد مدتی از وقت خود را به شنیدن آن اختصاص دهد. شاید هم محو تماشای همسر مرد ویلچرنشین شده است. داستان فیلم Bitter moon به همین سادگی شروع میشود.
داستان ادامه پیدا میکند و فلش بک ها اطلاعات بیشتری به ما میدهند. ساعت ها از پی هم میگذرند و روز پس از روز میبینیم که چطور یک عشق به یک وابستگی خطرناک تبدیل میشود.
مرد روی ویلچر که اسکار نام دارد یک دائم الخمر است که به عمد همسر خود را طعمه کرده است تا مرد غریبه به داستانش گوش دهد. نام مرد غریبه هم نایژل است و از همان ابتدا مشخص است که یک فرد مودب است که سرش به تنش می ارزد. همسر اسکار هم میمی نام دارد و کاراکتر پررنگی به شمار میرود.
همراه مرد انگلیسی داستان ما ،نایژل، همسر اوست که فیونا نام دارد. فیونا یک کاراکتر سرد و نچسب است که حتی علاقه ای به رقابت کردن با میمی ندارد. شاید حتی واکنش نایژل به میمی برایش مهم هم نباشد.
روایت اسکار از زندگی خود و ملاقات اولش با میمی با یک فلش بک همراه است. ما میبینیم که این رابطه در ابتدا رمانتیک، خالصانه و پاک بوده است. اما گذر زمان همه چیز را تغییر میدهد را زندگی آن ها را نیز.
آن ها کم کم از هم زده میشوند و به دنبال راه های خلاقانه برای هیجان انگیز کردن رابطه خود میروند. بازی های آن ها کم کم متفاوت تر میشود تا کشش رابطه را حفظ کند. این کار تا زمانی جلو میرود که … قرار است خودتان ببینید چرا اسکار روی ویلچر است.
این داستان ها باید یک هشدار به شمار برود. بیننده این را احساس میکند و نیازی ندارد به سراغ نقد فیلم Bitter moon بیاید تا آن را بفهمد اما نایژل از فهم این هشدار عاجز است. او به هر بهانه ای سراغ اسکار میرود تا ادامه داستان را بشوند، با او همکلام شود یا همانطور که فکر میکنید میمی را ببیند.
احتمالا هر کسی که تا این قسمت از داستان را دیده باشد فکر میکند که هرگز قرار نیست نایژل به میمی برسد (و ما هیچ چیزی در این مورد نخواهیم گفت) ولی فهمیدن این که چرا و چگونه عاقبت نایژل آن گونه خواهد شد برای همه سوال است. شاید همه چیز بازی اسکار است. شاید هم این یک بازی جدید بین میمی و اسکار است و نایژل فقط بازیچه شده است. شاید هم حالت سومی در کار باشد؟
شاید دوست داشته باشید: سریال هایی که نباید با خانواده دید
نقد و بررسی فیلم Bitter moon
شاید با دیدن فیلم Bitter moon فکر کنید کسی مثل آن پسر بچه در فیلم مالنا آن را کارگردانی کرده است. شاید اگر کسی امروز آن را به شما پیشنهاد کرده باشد فکر کنید که فردا باید بابت تلف کردن وقتتان از شما عذرخواهی کند اما از دید من حقیقت چیز دیگریست.
این فیلم یک داستان غنی ندارد و قرار نیست شما را متحیر کند. شاید نقد فیلم Bitter moon بتواند در یک مفهوم خلاصه شود: “کارگردانی که میخواست حرفش را در شفاف ترین لفافه بزند و مخاطبانش را اختیارا مجبور کند که تا آخرین جمله او را بشنوند”.
ماه تلخ اثر فاخری نبود و بیشتر روی کشش جنسی کاراکترها به پیش میرفت. گاهی حتی مسخره و مضحک به نظر میرسید اما نمیبینید که کسی آن را مسخره کرده باشد. حتی این فیلم ساخته شده در سال 1992 با وجود اکت های اضافی خود هنوز هم در سال 2022 بد به نظر نمیرسد. اگر از دید شما این فیلم بد است، حتما باید 365 روز را ببینید. فیلمی که توانست با قدرت هر چه تمام فیلم 50 طیف خاکستری را از لحاظ بی محتوایی از ذهن مخاطبان پاک کند.
با تمام این تفاسیر، دیدن این فیلم را به همه توصیه نمی‌کنیم. شاید در نقد فیلم Deep water هم گفته باشیم که فضای آن برای بیشتر ما غیر قابل لمس است اما ماه تلخ یک تجربه از یک فضای مریض را برای شما به ارمغان خواهد آورد. فضایی که شاید سنگینی آن را بعد از پایان فیلم هم احساس کنید.
نظرات درباره ماه تلخ
نظرات منتقدان در مورد فیلم‌های مثل ماه تلخ می‌تواند بسیار ضد و نقیض اما در همان حال درست باشد. دقیقا مثل همین فیلم و نظراتی که در ادامه از منتقدان Rotten tomatoes خواهید دید.
آنتونی لین (ایندیپندنت):
در نقد فیلم ماه تلخ همین بس که به نظر خام و حال به زن میرسید. یک حلقه خسته کننده از توضیحاتی که هر لحظه میل مخاطب به ادامه فیلم را کمتر می‌کرد.
درک الی (ورایتی):
بازی خوب پیتر کویوت در فیلنامه‌ای به هم ریخته گم شد. صداگذاری مضحک و خنده دار هم در سقوط این فیلم اروتیک بی‌تاثیر نیست.
مت برونسون (فیلم فرنزی):
خطرات عشق وسواسی در فیلم بیشتر شبیه به تراوشات یک ذهن مریض است که کویوت در ادامه فیلم می‌تواند در کاراکتر سادیستی خود آن را نشان دهد.
هر چند که نقد فیلم Bitter moon نظرات منفی زیاد و البته محکمی داشت اما برخی از منتقدان هم عقیده داشتند که فیلم خوبی را تماشا کرده اند.
مالکوم جانسون (هتفورت کورانت):
بار دیگر پولانسکی یک قصه حیرت انگیز و تلخ در مورد عشق، سکس، انتقام، خون و شاید رستگاری به ما داد.
راب گونزالوز (راب مووی والت):
یک داستان جذاب و زننده در مورد یک عشق شکست خورده.
سخن آخر
اگر بخواهید فیلم ماه تلخ را به کسی معرفی کنید شاید این جمله کافی باشد: “ماه تلخ رومن پولانسکی چهره ای از انسان هاست که هر کارگردانی جرئت به تصویر کشیدن آن را ندارد”.